Vanavond de laatste avond dat mijn grote broer mag uitrukken als prins van het dorp. De laatste keer dat dit rode geval in onze woonkamer hangt. Aan alle moois komt een einde.
Mensen die wat hier vanaf weten roepen nu waarschijnlijk "maar vrijdag dan"? Ja, vrijdag is de dag dat hij gaat aftreden, maar dit is de laatste avond dat hij nog een hele avond prins is. Eigenlijk blijft hij dan nog wel prins van de gemeente tot februari, maar dat terzijde.
Zowat 11 jaar geleden begon de ellende, er was geen prins te vinden en samen met mijn vriend werd ik prinses en minister, dit tot enige teleurstelling van mijn broer gezien zijn droom -gemeenteprins- hiermee in duigen viel, dat was namelijk het jaar erna al. Helaas... 11 jaar later kwam zijn droom dan toch eindelijk uit.
Ik mocht creatief gezien helemaal los gaan.
Ik versierde het hele huis en maakte slingers, voor hem, voor ons, voor iedereen die maar een slinger wilde.
Alles rood, geel en groen. Geloof me, ik kon de kleuren niet meer zien. Maar nu is het dan toch zo ver. Als ik terug kijk aan hoe hij heeft genoten, hoe serieus hij bezig was met alles, ge-wel-dig. Maar het treurige eraan is, ik heb er bijna niks van meegekregen en ook nu zit ik hier achter mijn pc, kids scharrelend op de achtergrond, chronisch zieke (o)ma(ma) op de bank. De laatste avond.. wat zou ik er graag bij zijn geweest, gewoon omdat het kan, omdat het mag?
Maar lieve broer, ook zonder mij en je moeder heb je plezier gehad en dankzij de mensen om je heen een top tijd gehad. Ik hoop dat jou opvolger(s) er net zoveel plezier in zullen hebben als jij!
Maaarrr.... als je zo thuis zit, achter de geraniums wat doe je dan? Bijvoorbeeld je kleine forever friends beertje af maken (patroon Kristel Droog)?
Deze keer gehaakt met dun garen en haaknaald 1,25 echt een top combinatie, hij is iets te groot voor een sleutelhanger maar ik vind het beertje geweldig, en ja, dat zeg ik zelf ;)
Verder heb ik nog een pietje gehaakt, want Sint is vandaag in het land gearriveerd.
En wat doe je dan? Juist ja, pyama aan, kinderen in bed en slapen, truste zz zz zz
Zowat 11 jaar geleden begon de ellende, er was geen prins te vinden en samen met mijn vriend werd ik prinses en minister, dit tot enige teleurstelling van mijn broer gezien zijn droom -gemeenteprins- hiermee in duigen viel, dat was namelijk het jaar erna al. Helaas... 11 jaar later kwam zijn droom dan toch eindelijk uit.
Ik mocht creatief gezien helemaal los gaan.
 | |
| 40 bedankjes voor de dulle deesdig naar een patroon van haakmuts en mijzelf ;) |
Alles rood, geel en groen. Geloof me, ik kon de kleuren niet meer zien. Maar nu is het dan toch zo ver. Als ik terug kijk aan hoe hij heeft genoten, hoe serieus hij bezig was met alles, ge-wel-dig. Maar het treurige eraan is, ik heb er bijna niks van meegekregen en ook nu zit ik hier achter mijn pc, kids scharrelend op de achtergrond, chronisch zieke (o)ma(ma) op de bank. De laatste avond.. wat zou ik er graag bij zijn geweest, gewoon omdat het kan, omdat het mag?
Maar lieve broer, ook zonder mij en je moeder heb je plezier gehad en dankzij de mensen om je heen een top tijd gehad. Ik hoop dat jou opvolger(s) er net zoveel plezier in zullen hebben als jij!
Maaarrr.... als je zo thuis zit, achter de geraniums wat doe je dan? Bijvoorbeeld je kleine forever friends beertje af maken (patroon Kristel Droog)?
Verder heb ik nog een pietje gehaakt, want Sint is vandaag in het land gearriveerd.
Reacties